Hooooooly smoke!

Ken je extreme ironing? Wij doen aan extreme gigging. Gisteren speelden we weer op een ongebruikelijke locatie: een oud klooster. Inclusief galmende gangen, kerkbanken, glas-in-loodramen en afbladderende verf. Het mooist was de backstage: een oud atelier, getooid met oude (valse) piano met kandelaars, grote kasteelramen en antieke houtvloer. En - ook niet vervelend - lekkere soep en broodjes in overvloed. We speelden met onze goede vrienden van Do Not Run, We Are Your Friends, en hadden het gezellig, zeg maar. Niet alleen maar vanwege mijn (Aafke) nieuwe glitteroutfit-from-mars. Na onze gig hebben we nog snel even wat amusante filmpjes opgenomen backstage. Stokoude nummers, waarvan we zelf niet eens meer wisten dat we ze nog kenden.

De eerste clip is van ons fameuze nummer "The Rain Song". Ooit geschreven toen we veertien waren, vonden we destijds erg grappig. Oordeel zelf. Inderdaad: Sarah maakt daar een flauwe woordgrap over het woordje "rec". En inderdaad: ik heb de neiging om na elk aangeslagen akkoord confuus een blik in de camera te werpen.



Tweede clip is van het nummer "Ne Pas Non Plus", wat bij nader inzien helemaal geen correct Frans is. Maakt niet uit, ik schreef het namelijk toen ik vijftien was, en verliefd, zoals dat hoort als je vijftien bent. Dramatisch nummertje hoor, luister vooral goed naar het franse refrein: "J'écrivais que je t'aime dans ton cahier/et je ne sais plus que je dois faire maintenant/et ensi le plupart de mon amour a mort déjà/tout a mort". Inderdaad: ik heb in je schrift geschreven dat ik van je jou/en nu weet ik niet meer wat ik moet doen/aangezien het grootste deel van mijn liefde al verdwenen is/alles is dood". Klinkt alsof het door google translate vijf keer de oceaan over gefaxt is: excuses daarvoor!